BEN ANNEYİM..

 

         Ben ananelerimiz nasıl yetiştirdiyse öyle yetiştirmekten yanayım.Toprakla iç içe,soğuk-sıcak demeden dışarı çıkarmaya-çok kalın giydirmemeye,biri ellediği zaman silmeden yetiştirmeye çalışıyorum elimden geldiği kadar yani Rahat rahat mikropları ala ala bağışıklık sisteminin gelişmesini istiyorum..Şimdiki çocuklar ay düştü,ay hava soğuk çıkmasın,ay şu ilaç derken yüzleri bembeyaz alerjik dolaşıyorlar.Bırakın çocuk gibi yaşasınlar Düşsünler ama ben telaşlanmıyim kendisi kalkmayı öğrensin ama benimde herzaman izlediğimi arkasında olduğumu bilsin..Oyuna okadar dalsınki üstü başı pislenebilir annem eve gidince kızar mı diye düşünmesin hayatta kaçkere çocuk oluyoruz ki sanki elimizde yıkayacağız atılır yıkanır..Yemek yemiyor mu bende yemezdim küçükken ilkokul öğretmenim ay bu çocuk iskelet derdi benim pskolojimi o yaşta mahvederdi peki ya şimdi maşallahım var:) yerse yesin yemezse zorlamayalım nasıl olursa acıkacak ve kendi isteğiyle yiyecek..evde oyun mu oynuyor belki canı sizin çarşaflarınızdan ev yapmak istedi :)  biz kardeşimle çok yapardık annem bize hiç karışmazdı bizde işi büyütüp tencereleride kendi yaptığımız evin içine taşırdık.ama annemin kuralı oynadıktan sonra herşey yerine idi..böylelikle yaratıcılık ve sorumluluk duygusuda gelişir.Ninni söyleyin,şarkılar uydurun,o siz ona ne verirseniz onu alacak.gülümseyerek, tatlı sözle ve gülümser sesle yaklaşınki oda ilerde öyle olsun...Kısaca bir söz vardır torun evlattan tatlıdır diye. NEDEN? çünkü onlar ilgilenememiş çocuklarıyla doya doya.Ev işi,çamaşır,bulaşık vs.. Bırakın gtsin.Çocuğunuz bir daha nezaman bu yaşa geri dönebilecek tüm işi bırakın ve onunla vakit geçirin..Her anının tadını çıkarın..SEVGİYLE BÜYÜSÜN ÇOCUKLARIMIZ..