Allahıma şükürler olsun seni bana verdiği için..Seninle her geçen günüm daha bir renkleniyor..Yaptığım her iş daha zevkli oluyor.Küçük birr insanı büyürken izlemek her gün nasıl değiştiğini gözlerinizle şahit olmak kadar müthiş birşey yok..Bir gün deyip geçmeyin o bir günde bile neler oluyor neler...
O minik ayaklarımızı ağzımıza doğru götürmeye başladığımız bu aylarda o hareketini gördükçe sürekli mıncıklama isteği doğuyor bende..Altını değiştirirken bazen kendisi tutuyor ..Ozaman bile ayy ne kadar çabuk büyüdünde bana yardım ediyorsun diye ağlayasım geliyor:) Biz neredeyse 1 aydır ek gıdalara geçmiş bulunuyoruz bunu başka bir postta daha içerikli anlatıcam zaten ama sebze çorbamız,ev yapımı yoğurdumuz,meyve püreleri,yumurta sarısı,keçi peyniri ve köfte:) baya baya bizden oldun ..Ikea dan mama sandalyesi aldık sana biraz daha oturmayı öğrenince kahvaltıya yanımızda oturusun gibi:)
İlk 5 ayda emzik kullandırmamıştım zaten küçük doğduğu için emziğede enerji sarfetmesin istememiştim .3.ayda denemek için verdiğimizde nasıl emildiğini bilmiyor ağzında tutamıyor öğürüyordun.Şimdi öğrettik sadece uyurken veriyoruz yani sonradanda emziğe alışılabiliniliyormuş..
Biz seni yatırdığımızda kendi kendine yüzüstü zaten 2 aydır
dönebiliyorsun maşallah..Döne kalkada yer değiştirebiliyorsun eskiden L
koltuğun tam ortasına bırakıp giderdim şimdi nerdeeeee..Yerde bıraktığım
noktadan çok uzakta buluyorum seni.Bakalım nezaman apalamaya
başlayacaksın:)
Büyük kahkahalar atıyor,sevincini belli daha çok ediyorsun..Sabahları uyandığında ağlamayı bıraktın zaten kendi kendine vakit geçirebiliyorsun yatağında..Bazen bi kalkıyorum uyanmışsın seni izliyorum uzaktan ayağını elliyorsun,yatakta tam tur dönüyorsun,oyuncağını ağzına tıkmaya çalışıyorsun,etrafa bakınıp söyleniyorsun:) ama beni görünce o gülüşün varya hani uzun zamandır çok özlediğin birini görünce sevinir ya insan. sen çırpınıp bana bakıyorsun işte "o an" benim en güzel ve özel hissettiğim an..Seni seviyorum benim minik tırtılım..
