TAM 1 SENE OLDU DOĞALI..Bana 1 gün gibi gelen 1 sene geçti hızlı hızlı..Haziran ayında yazmısım en son bloga..Sonra benden ses yok.Zevkli olduğu kadar zormuşta çünkü annelik..Hergün yeni bir şey öğrenen,gözlerinizin önünde büyüyen çocuğu ,izlemek ne müthiş birşey .Allahıma binlerce kez şükürler olsun..Benki herşeyden çabuk sıkılan,uykulara doyamayan bir insan son bir senedir hanfendinin emrine amadeyim..Anne olunca anlarsın derdi annem klişe bir lafla..Ama gerçektende haklıymış..İnsan anne olunca onun büyümesini gördüğü gibi kendisinin olgunlaşmasınıda hissediyormuş..Olgunlaşmak öyle yaşla falan olmuyor bence isminin önüne eklenen ünvanlarla ilerliyor..ANNE..
Fındığım emeklemeye başladıktan sonra diğer günlerin acısını çıkarırmışçasına hareketlenmeye başladı..Ben nereye gidersem hızlı bir şekilde peşimde:) Koltuklara tutunup kalkmak,sivri köşelerde anneyi korkutmak,yarım kalan çekmecelere elimizi sokup,kapıyı kapatmaya çalışmak gibi anneyi korkutucu hobilerimiz var kendimizce..Geçenlerde kitap dolabının kapağı azıcık açık kalmıştı..Bi baktım benimki bana bakıp gülüyor(kendince açıcam şimdi ben bu dolabı ve sana gülüyorum çok şirinim bana kızma der gibi)kapağı açtıgında önceden hiç görmediği bi dünyaya girermişçesine gözleri yuvarlayıp seviniyor..Onun bu her yeni bir şey gördüğünde keşfettiğindeki haline bayılıyorum..Hazirandan itibaren bol bol seyehat ettik.Birçok yer gördük.Bebikle ayrı bir keyifliydi..Hareketlenince arka koltukta tutmak biraz zor oluyor ama çocuklarda arabanın her ne hikmetse! cazibessine dayanamayıp uyuyakalıyor zaten bir süre sonra.. :) Şimdilerde ise yeni yeni adım atmaya başladı bakalım nezaman yürümeye başlayacağız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder